Hoofddoekjes

Met alle religieus getinte discussies rond de Islam en haar uiterlijke verschijningsvormen, zoals bijvoorbeeld hoofddoekjes, is het leuk om te zien dat decennialang (tot ver in de jaren 50) sjaaltjes ook in Nederland een zeer geaccepteerd modeverschijnsel waren.

Witte Martini, Libelle, 12-8-1938

Boooooooooooooooooooring

In handboeken voor reclamemakers wordt altijd gewezen op het belang van herhaling - met een goede naamsbekendheid is immers driekwart van de strijd om de gunst van de koper al gewonnen.

Hieraan wordt door verschillende merken verschillend invulling aan gegeven: sommige merken (met name in de techniek) herhaalden maand-in maand-uit dezelfde advertenties in hetzelfde technische vakblad, anderen komen iedere keer met iets nieuws. Soms geeft dat aanleiding tot langlopende, zeer herkenbare series advertenties (bijvoorbeeld van Jagermeister en Bokma (Schat, staat de Bokma koud?).

Vandaag een voorbeeld van een reclamemaker die het herhalings-advies wel erg letterlijk neemt: dezelfde advertentie wordt 5 maal onder elkaar herhaald ... om er nog iets positief over te zeggen: het vormt wel een indrukwekkend blauw-wit vlak op de pagina (maar dat had je natuurlijk op 100 andere manieren ook kunnen bereiken, had desnoods de tekst steeds een beetje gevarieerd, een blokje met jicht, een blokje met reuma etc.)

Contrexeville-Pavillon Spring, Illustrated London News, 21-12-1907

Oh gosh, did you invent that just for me?

Toen ik begon met verzamelen, was ik enorm onder de indruk van alle getekende Amerikaanse advertenties - later, toen ik er honderden (misschien wel duizenden) gezien had, realiseerde ik me dat veel van die advertenties eigenlijk ontzettend op elkaar lijken, zelfs als ze door verschillende illustratoren getekend waren. Met name het verbaasde/blije/verraste vrouwengezicht uit de jaren 50 is een echt stijl-icoon uit die tijd: " O hemeltje, is al dat moois echt voor mij? ". Grote ogen, kort krullend haar, mond half open - het is bijna een schabloon, zie het voorbeeld hieronder.

Pure Pak, Saturday Evening Post, 19-11-1949

Er zijn een aantal illustratoren die deze stijl hanteren en die hun tekeningen ondertekenen, met name Jon Whitcomb en "Michael", beiden in advertenties voor bestek, maar de meeste voorbeelden zijn van de hand van een legertje van anoniem gebleven reclame-tekenaars.